Z butem na głowie i krabem na sukience. Surrealistyczna Elsa Schiaparelli dawniej i dzisiaj cykl wykładów dla Służewskiego Domu Kultury Z perspektywy królujących wiosną na ulicach dżinsów i T-shirtów typu unisex słynny kapelusz Elsy Schiaparelli w formie buta, czy też jej żakiet z szufladkami, prezentują się nieco kuriozalnie. Z drugiej jednak strony, tyleż efemeryczne, co radykalneCzytaj dalej „Surrealistyczna Elsa Schiaparelli dawniej i dzisiaj”
Category Archives: Bez kategorii
Co się komu podoba
Głównym tematem obrazów Jana Mioduszewskiego są iluzjonistyczne przedstawienia mebli. Od 2002 r. artysta pracuje pod szyldem fikcyjnej firmy Fabryka Mebli i tworzy dzieła, które uczyniły go swego rodzaju portrecistą designu. Relacja „człowiek – przedmiot” pozostaje także główną osią jego nieruchomych performansów, podczas których używa kostiumów i włącza swoje ciało w całość instalacji wykreowanych w galeriach.Czytaj dalej „Co się komu podoba”
Rok Wodnego Królika
Wystawa prac Ewy Ciepielewskiej i Martyny Czech, BWA Warszawa, 14.04 – 27.05.2023 Rok Wodnego Królika przyznam – i niech będzie mi to wybaczone – nie jest dla mnie tematem szczególnie pociągającym czy intrygującym. Mglista chińska przepowiednia obiecująca nadejście spokoju i harmonii, jak wszelkie horoskopy wzbudza we mnie łagodny ale jednak półuśmiech. Czasy są, jakie są,Czytaj dalej „Rok Wodnego Królika”
Seksapil greckiej kariatydy. Elisabeth Vigee Le Brun i Mariano Fortuny
Seksapil greckiej kariatydy – Elisabeth Vigee Le Brun i Mariano Fortuny cykl wykładów dla Służewskiego Domu Kultury Starożytna idea klasycznego piękna towarzyszyła kulturze europejskiej nie tylko w architekturze, rzeźbie i malarstwie. Odbijała się także głośnym echem w proponowanej kolejnym pokoleniom modzie. Odkrycia Herkulanum i na terenie Pompejów zainspirowało zmiany w ubiorze XVIII w., a swoboda iCzytaj dalej „Seksapil greckiej kariatydy. Elisabeth Vigee Le Brun i Mariano Fortuny”
Rozmowa z kuratorką wystawy “Kim jest Janina Węgrzynowska?
Innowacyjne, progresywne, eksperymentujące a mimo to często poza głównym nurtem i bez wystarczającego wsparcia. Po śmierci ich twórczość bez odpowiedniej opieki skazana zostaje na rozproszenie i zniszczenie. Jednak, dzięki takim wystawom jak ta w warszawskiej Galerii Studio otwartej 16 stycznia tego roku, biografie kobiet-artystek przywołane zostają szczęśliwie z mroków zapomnienia. Zapraszam na rozmowę z kuratorką Pauliną Olszewską. > Rozmowa z kuratorką wystawy „Kim jest Janina Węgrzynowska?”Czytaj dalej „Rozmowa z kuratorką wystawy “Kim jest Janina Węgrzynowska?”
Chciałabym być atrakcyjna. Angelika Rudak
Jest grubo, dużo, na bogato. Gdzie nie spojrzeć ostre szpony, wypięte pośladki i wilgotne języki. Na swoich płótnach Rudak tworzy świat duszny i niemal pornograficzny. Każdy centymetr wysycony jest tutaj kolorem, formą i typografią po brzegi. Artystka do starcia ze swoją publicznością wytacza bowiem najcięższe działa i żadnych jeńców nie bierze. Wyprane z wszelkiej subtelnościCzytaj dalej „Chciałabym być atrakcyjna. Angelika Rudak”
Abakanowicz. Konfrontacje. Spacer po wystawie
Figury Magdaleny Abakanowicz – będące niemymi świadkami historii XX i XXI wieku zdają się na wystawie w Zamku Królewskim w Warszawie stawiać publiczności retoryczne pytania o stan ludzkiej kondycji dzisiaj. Wzywają do skruchy i protestu wobec zła, które na zewnątrz, i które w nas. Wystawa w Bibliotece Królewskiej w dniach 1.12.2022-19.02.2023. > Abakanowicz. Konfrontacje. Spacer po wystawie, audycja z 6.02.2023
O czym mówią koraliki Mai Kitajewskiej?
Jej prace swoją pogodną kolorystyką i lśnieniem przyciągają i wabią ludzkie oko ale czy na pewno są tylko opowieścią o przyjemności dla zmysłów? Odwzorowane w miękkiej rzeźbie obumarłe kwiaty budzą przecież oczywiste skojarzenia z XVII wieczną wanitatywną martwą naturą. Co jest tematem jej twórczości i czym jest dla niej uprawianie sztuki, opowiada artystka sztuk wizualnych, wykładowczyni warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych Maja Kitajewska. O czym mówią koraliki MaiCzytaj dalej „O czym mówią koraliki Mai Kitajewskiej?”
Siostrzeństwo nie jedno ma imię
Współczesne pojęcie „siostrzeństwa” zwykle rozumiemy jako rodzaj wspólnoty, porozumienia i solidarności między kobietami – także niespokrewnionymi – wynikające z podobieństwa ich doświadczeń. Przyjrzyjmy się jak sztuka, artystki i artyści, którzy w swoje DNA mają wpisaną polemikę i przekraczanie zwyczajowych granic, proponują nowe i zaskakujące tego pojęcia odczytanie. > Siostrzeństwo niejedno ma imię, audycja z 24.10.2022 Okładka: Alex Urban, Anastazja i Gryzelda, 2021 Sztukomodnie w RadioCzytaj dalej „Siostrzeństwo nie jedno ma imię”
Porcelanowe cacuszka
Rzekomo wielbione i podziwiane kobiece ciało na przestrzeni wieków było wedle feministycznego dyskursu zaaresztowane w klatce społecznych póz i gestów, wprzęgnięte w kierat norm i wyśrubowanych oczekiwań. Przeciwstawiając się owemu uprzedmiotowieniu kobiet – współczesne artystki podejmują temat ciała nie jako obiektu estetycznego, czy też męskiego przedmiotu pożądania, lecz jako medium odbijającego biologiczne, historyczne i społeczneCzytaj dalej „Porcelanowe cacuszka”
sztukomodnie 